PARAFIA
ŚWIĘTEJ TRÓJCY
W BŁONIU

Służba ministrancka

Ministrant: osoba posługująca przy celebracji Mszy oraz przy sprawowaniu pozostałych sakramentów i sakramentaliów (np. błogosławieństwa, pogrzeby, oraznabożeństw). Ministranci są wiernymi świeckimi. Po okresie próbnym są uroczyście przyjmowani do grona Służby Liturgicznej poprzez błogosławieństwo do tej funkcji.

Stroje ministrantów są różnorodne, lecz powinny być zatwierdzone przez biskupa. Wzorem, przewidzianym przez księgi liturgiczne jest alba, lub komża włożona na sutanelę.

 

Krajowe Duszpasterstwo Służby Liturgicznej

dzieli formację na następujące stopnie i funkcje:

• kandydat - nie nosi jeszcze komży lecz szarfę, ale uczy się w tym czasie posługiwania do mszy, odpowiedzi mszalnych itp., ten okres próby trwa zazwyczaj rok; czasem stopień kandydacki bywa dzielony na dwa stopnie:

  • aspirant - pierwsze 3 miesiące okresu kandydackiego - przyszli ministranci podczas liturgii nie wkładają jeszcze komży;

  • kandydat - okres 9-miesięczny po uroczystym przyjęciu do grona kandydatów; kandydaci podczas liturgii noszą komżę.

• choralista (ministrant) - daje wiernym sygnały do przyjęcia odpowiednich postaw ciała za pomocą kołatek, dzwonków i gongów;

• ministrant światła (inaczej ceroferariusz; łac. niosący świecznik) - opiekuje się świecami, posługuje do nich;

• ministrant księgi pełni funkcje:

  • ministranta krzyża (inaczej krucyferariusz łac. crux: krzyż oraz ferre: nieść - niosący krzyż) - nosi krzyż podczas procesji i drogi krzyżowej;

  • ministranta księgi (inaczej librysta lub manduktor; z łac. liber - księga) - dba o księgi liturgiczne, przygotowuje je przed celebracją liturgiczną; może posługiwać celebransowi przy mszale;

• ministrant ołtarza może pełnić następujące funkcje:

  • ministrant wody - nosi kociołek z woda święconą: podczas aspersji (pokropienia wiernych woda święconą) oraz błogosławieństw i poświęceń.

  • ministranta kadzidła - funkcje spełniają dwaj ministranci:

    • turyferariusz - (od turyfera) odpowiedzialny jest za kadzielnicę (trybularz): jej przygotowanie i utrzymanie w czystości;

    • nawikulariusz - (od nawikulum) służy razem z turyferariuszem - niesie kadzidła w naczyniu, zwanym "łódką" (łac. naviculum);

  • ministrant ołtarza - posługuje przy naczyniach liturgicznych; podaje chleb, wino i wodę do sprawowania Eucharystii, usługuje kapłanowi, a przy udzielaniu wiernym Komunii świętej, przytrzymuje patenę pod Ciałem Pańskim, by jego partykuły nie spadły na ziemię;

• lektor - ministrant Słowa Bożego - osoba po specjalnym kursie trwającym zazwyczaj rok; proklamuje Słowo Boże (czytania z wyjątkiem Ewangelii) oraz odczytuje wezwania Modlitwy Powszechnej; może, za zgodą celebransa odczytać lub zaśpiewać psalm.

  • psałterzysta - wykonuje psalmy, zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym uzdolnienia muzyczne;

  • kantor - intonuje pieśni, dba o oprawę muzyczną liturgii i zaangażowanie wiernych w śpiew, ta funkcja rzadko już występuje w Polsce i jest często mylona z psałterzystą. Kantor zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym wykształcenie muzyczne;

• ceremoniarz - mistrz ceremonii - osoba po specjalnym kursie trwającym zazwyczaj rok; jego zadaniem jest koordynowanie działań pozostałych ministrantów; jest odpowiedzialny za prawidłowy przebieg liturgii, przeprowadza próby z ministrantami, musi być zaznajomiony z przepisami liturgicznymi;

• animator liturgiczny - jest starszym ministrantem (zazwyczaj powyżej 16 lat) lub osobą dorosłą, na ogół po specjalnym kursie; opiekuje się grupą ministrantów.

Można wyróżnić także inne funkcje:

• Kaperiusz- ministrant trzymający mitrę i pastorał przez welon bądź specjalne rękawiczki.